Toevalligheden bestaan niet. Soms lijkt het of een gedachte of vraag vanuit het niets komt aanwaaien. Het loont in zo’n geval om open te blijven staan voor mogelijkheden.
Een paar weken geleden werd mij gevraagd of ik in mijn werk ook palinghuiden looi tot visleer. Het bleek dat een visrestaurant in Zeeland paling op de menukaart heeft staan, met als gevolg een overschot aan palinghuiden waarvoor ze op zoek zijn naar een duurzame oplossing.
Tot op heden heb ik geen paling tot visleer gelooid, omdat deze vis min of meer op een beschermde lijst staat. Maar in dit geval zie ik het als een buitenkans om ook met deze huiden aan de slag te gaan.
Het toeval wil dat ik twee weken later wordt gebeld door VVV Heeg, met de vraag of ik tijdens de zomermaanden een gedeelte van de expositieruimte in wil richten met kunst gemaakt van visleer en dan in het bijzonder paling! Want Heeg kent een historie rondom de palingaak Korneliske Ykes II, wat het verhaal vertelt van de vroegere palinghandel en het vervoer van de levende paling over zee vanuit Heeg en omgeving, naar voornamelijk Londen. Met het oog op het toeristenseizoen wordt het thema paling in het pittoreske stadje ver doorgevoerd.
Op zo’n moment gaat het bruisen in mij en surf ik mee of de golf van paling!
Wat een geschenk dat ik nog geen dag later mag spreken van een samenwerking met beroepsvisser Freerk Visserman uit Heeg. Enthousiast over het recyclen van restmateriaal, levert hij mij de huiden van de lokaal gevangen paling. De op bestelling gevangen ‘bakpaling’ gaat naar restaurants in de omgeving.
Als het meezit is de uitkomst van onze samenwerking vanaf half juli te bezichtigen in de expositieruimte van VVV Heeg.
0 reacties