In de lente hebben mijn dochter en schoonzoon een huis gekocht en gerenoveerd. Wekelijks ging ik bij hen langs om mij op de hoogte te stellen van de vorderingen én om afgedankt materiaal te verzamelen. Ik wilde graag een blijvende herinnering maken van hoe het huis ooit was geweest.
Wekenlang stond een grote doos vol muffe rotzooi in mijn atelier. “En nu?”, dacht ik vaak. Het gedicht ‘Hûs fan stilte’ van Tjits Peanstra gaf mij de inspiratie die ik nodig had …
Materiaal: oud behang van Nederlandsch fabrikaat, nieuw wandbekleding, jute, gordijnstof, stof lampenkap, moer en schroef, cement en oud stukwerk, stoffen elektriciteit bedrading met bakeliet stekker, wespennest, koperdraad, walnootinkt, haarwortels en blad uit tuin, garen, geleende tekst
Techniek: leporello, borduren, mixed media, poëzie
