‘De aarde heeft een burn out’, hoorde ik vanochtend iemand zeggen. In die gedachte kan ik wel meegaan. Er wordt rust geschapen om naar binnen te keren. Tijd gegeven om te ervaren hoeveel mogelijkheden er zijn om tot een schoner milieu te komen. Dat dit voor velen gepaard gaat met ernstige ziekte en/of financiële onzekerheid is een ander verhaal.
Ook ik heb als zelfstandig werkend kunstenaar uit voorzorg al mijn werkzaamheden neer moeten leggen. Ik weet hoe het voelt zo in je beurs getroffen te worden. Ondanks dat weiger ik de dans met angst. Sterker nog, ik ben in overvloed gaan denken. Van mijn zuurverdiende geld heb ik de laatste beperking die mij tegen hield om vrij te leven afgekocht, in de vorm van een auto. Heerlijk!
Vervolgens heb ik het universum gevraagd welke mogelijkheden er nog meer zijn: ‘Wat is de grootste bijdrage, voor mij en het grote geheel?’ Nu mag ik in vertrouwen loslaten en wachten op wat komen gaat.
Er is niets wat mij doet wankelen. In mijn isolement blijf ik één met mijn natuur. Strooi ik liefde als pepernoten in het rond. Dankbaar adem ik in.
0 reacties