De buitengewoon kwetsbare bladeren van de varen zijn een inspiratie om mee te werken. In deze tere creatie gaat mijn blik verloren en wordt de ziel herboren.
Materiaal: Wensleydale wol en varenblad.
IK BEN
boom
duurzaam rijpend
veerkrachtig en inspirerend
longen van jouw bestaan
verdord
In mijn wijk, de bomenbuurt, staat een verscheidenheid aan bomen als middelpunt van ieders wereld. Van iele twijgjes tot afmetingen van robuuste omvang, met een diversiteit aan structuren en gezelschap. In kleurschakeringen wit, grijs en bruin, stevig geaard door ondergrondse vertakkingen. Omringd door hun aanwezigheid, voel ik mij beschermd en beschut.
Sierlijke takken, als armen wijd gespreid naar de hemel, bewegen mee met krachten die erop werkbaar zijn en net als ik koesteren ze met mate de warmte van de zon. Sommige nu door langdurige droogte verdord of slachtoffer van de letterzetter.
Als overwinning op de dood, in de lente een dankbare explosie van geurend bloesem, als symbool van schoonheid en vergankelijkheid. Het transparante zonlicht en het geritsel van wind door een uitbundig boeket van bladeren fluistert tot de verbeelding.
Als kind opgegroeid in de natuur, beweeg ik vol verwondering en bewondering mee met de seizoenen. In stilte aanwezig geniet ik van de serene, verstilde sfeer. Het nodigt mij uit om ruimte in mezelf te voelen, tot rust te komen. Dankbaar pluk ik de vruchten die in de zomer tot wasdom zijn gekomen en sprokkel gevallen takken, schors en bladeren om te verwerken tot een eigen natuurlijke apotheek, een kruidig kopje thee en diverse vormen van kunst.
In een nabijgelegen kathedraal van bomen houden moeders hun hart vast als kinderen met vreugde langs stammen en takken omhoog klauteren. Verliefde stellen hebben hartjes met initialen in stammen gekrast, ten teken van eeuwige liefde.
Als kettingzagen korte metten maken met knelpunten en overlast, ben ik tot tranen toe geroerd bij het horen van de kreun om genade! De mens is ontworteld van lichaam en streek en kent het verborgen leven van bomen niet meer.
Vergeving wordt geschonken als we bij de dood getroost en gewiegd worden in een veilige schoot van houten planken of wilgentenen.
(Dit werk is onderdeel van de expositie Bosk, NHL Stenden, Leeuwarden.)